Dag 6: Honkbal!

Vandaag is de laatste ochtend in West Palm Beach, we zijn eigenlijk elke ochtend rond 7 uur wakker en vandaag dus ook. Dat is geen verschil met thuis! We pakken de koffers in, douchen en dan is het tijd voor het laatste ontbijt, dat zullen we wel missen! Als ik - iets later - beneden kom zie ik Milan al met een wafel, ik bestel voor Andy en mij een omelet om te delen. Mauro houdt het bij een geroosterd broodje en meloen, maar Dat is voor hem al prima!

Dan halen we de koffers naar beneden en vragen om een nieuwe rekening want nu krijgen we de volle rekening voor 3 dagen hotel en dat is niet de bedoeling want we hebben vooruit betaald, deels met Avios punten. We krijgen een gecorrigeerde rekening en nu staat zelfs het ontbijt voor de kids er niet op, heel netjes natuurlijk! We laden de hele meuk in de auto en stellen de TomTom in op het Marlins Stadium in Orlando. Ik ben wel benieuwd of we het kunnen vinden want het stadion is nieuw en ik heb niet het exacte adres in de Tom... We zullen zien!

Omdat we zo vroeg zijn gaan we bij Fort Lauderdale de snelweg af en checken snel in bij het hotel, leuk om weer terug te zien waar we vorig jaar ook waren! We rijden wel gelijk verder richting Miami en als we vlak bij de afrit een auto met Marlins vlaggetjes zien weten we dat we goed zitten. We volgen die auto en rijden zonder problemen naar de garage die we van te voren op internet hebben gereserveerd. Dat werkt soepel!

We kijken eerst buiten het stadion rond, wat is het groot en nieuw! Dan gaan we de Teamshop in en kopen een baseball handschoen voor Mauro, een kussenknuffel voor Milan en een tshirt voor Milan en ook een voor mij!

Buiten de teamshop loopt een meisje met een groot kartonnen bord waar LOMO op staat. Uit het niets loopt er ineens een grote kerel voorbij met security. Het meisje reageert heel snel en vraagt aan de man of ze met hem op de foto mag. Ze straalt van oor tot oor en als ze klaar is valt ze bijna flauw. Duidelijk was het een van de spelers!

Dan lopen we om het stadion heen naar de ingang bij third base waar onze plaatsen zijn.

We zijn tegen 12 uur binnen en de lunch roept, Milan en Andy gaan ergens een hotdog scoren, dat hoort er natuurlijk bij! Mauro en ik gaan vast de plekjes op zoeken, wij eten wel iets later.

Dan is er natuurlijk vanalles te zien en te doen op het veld, en er zijn allemaal figuren van Star Wars,die mogen de eerste bal slaan. En natuurlijk moeten we even gaan staan als het National Anthem wordt gezongen door een mooie jongedame....

Het leek me leuker toen Nick en Simon dat deden (@ Nick en Simon in the USA, vorig jaar op TV);). Op het grote scherm komen er veel birthday wishes voorbij voor bezoekers, en ook in ons vak klinkt luid gejuich. Het is wel duidelijk dat hier ook een jarige Amerikaan zit. Later doet hij meerdere verwoede pogingen om ons te mobiliseren tot een wave maar verder dan 2 vakken verder op komt ie niet.... Jammer joh! ;)! Tussendoor halen de kids een ijsje....

Om exact 1.10 uur start de wedstrijd. Lang blijft het 0-0 en dan is het ineens snel 4-0 voor de Washington Nationals. Tussen de innings door is er steeds kort entertainment, cheerleaders, rare poppen die een hardloopwedstrijd doen of een kleine popquiz met het publiek.

Het blijft grappig om te zien hoe Amerikanen een wedstrijd zo anders beleven... Als we in de 7e inning om ons heen kijken is ons vak weer bijna leeg.... Blijkbaar is al het eten interessanter, of zou iedereen al gewoon naar huis zijn?

Na 9 innings is het nog altijd 4-0, op het eind was het nog even spannend omdat er 5 Marlins op de diverse honken stonden maar ja, als er dan geen homerun wordt geslagen....

Als de wedstrijd is afgelopen gaan we naar de garage en zetten de TomTom op Fort Lauderdale. We hebben wel trek in Outback maar dan zie je natuurlijk altijd, niks te vinden onderweg. Ik ben ook niet online dus kan ook niet even zoeken. We komen aan bij het hotel en besluiten nog een extra rondje over de boulevard te rijden, misschien zien we nog een leuke plek om te gaan eten, maar vrij snel keren we om en besluiten iets bij het zwembad te eten... Ook niet goedkoop weten we maar ach, gemak dient de mens. Eenmaal in het hotel wordt Andy lekker kriegel van die bellboys, hij draagt liever zelf zijn koffer naar boven, nou ik niet hoor ;) ... En onze bell boy Storm doet het met liefde, haha!

De jongens trekken snel een zwembroek en tshirt aan en we gaan bij het zwembad iets bestellen. Veel keuze is er niet dus de mannen nemen alle 3 een hamburger (wel andere dan van de Mac!), en ik bestel crabcakes.

Het smaakt goed maar de laatste hap van mijn eten eet ik alleen aan tafel, ze kunnen niet wachten en liggen al in het zwembad! Ik geef ze geen ongelijk. Ze hebben het zwembad voor zich alleen en dat blijft ook grotendeels zo omdat er een enorm Floridiaans buitje overkomt. Gelukkig niet met onweer dus ze hoeven niet het water uit.

 

Tegen half 9 is het donker en komen ze het water uit en gaan we naar de kamer. We vinden eindelijk een kinderkanaal op TV (in de vorige hotels niet) dus ze kunnen even relaxen op bed en dan hopelijk gaan ze zo lekker slapen. Morgen gaan we eens kijken hoe het weer is en lekker rustig aan doen. Misschien met de watertaxi de intracoastal waterway op, even naar het strand bij het hotel en natuurlijk vergeten we het zwembad niet... Jullie horen morgen wel weer wat het geworden is!

Posted with Blogsy